Przewodnik po akwakulturze w systemach recyrkulacyjnych

Abstract

Zaostrzanie restrykcji środowiskowych, mające na celu minimalizację obciążenia środowiska zanieczyszczeniami, pochodzącymi z wylęgarni i lądowych hodowli ryb w krajach północnej Europy, wymusiły szybki rozwój technologiczny, inwestycje i innowacje w dziedzinie systemów recyrkulacji wody w wielu miejscach na świecie. Produkcja akwakultury, jak każda inna, ma określony wpływ na środowisko, ale nowoczesne metody recyrkulacji znacznie ograniczają negatywny wpływ w porównaniu do tradycyjnych metod hodowli ryb, zwłaszcza w obiektach przepływowych. Systemy recyrkulacji oferują więc dwie natychmiastowe korzyści: opłacalność i zmniejszenie wpływu na środowisko. Hodowla ryb w systemach zamkniętych pozwala również na uzyskanie wyższej i bardziej stabilnej produkcji akwakultury z mniejszą liczbą chorób oraz lepszą kontrolą parametrów w wylęgarniach, co wpływa na rozwój produkcji ryb w takich systemach akwakultury. Ten rozwój jest mile widziany i w pełni zgodny z Kodeksem Odpowiedzialnego Rybołówstwa FAO. Niniejszy przewodnik skupia się na transformacji tradycyjnych hodowli na akwakulturę z recyrkulacją wody i doradza rybakom, na jakie pułapki należy uważać w trakcie tego procesu. Główne cechy przewodnika to: pomaga hodowcom w przejściu na akwakulturę w obiegu zamkniętym, wprowadza do tematyki technologii i metod zarządzania hodowlą, doradza w zakresie dobrych praktyk związanych z akwakulturą w obiegu zamkniętym, doradza w zakresie wprowadzania systemu w obiegu zamkniętym, edukacji i szkolenia personelu oraz przedstawia studia przypadków różnych projektów związanych z akwakulturą w obiegu zamkniętym.