Thumbnail Image

FAO. SIÐAREGLUR UM ÁBYRGÐ Í FISKIMÁLUM









FAO. Code of Conduct for Responsible Fisheries Rome, FAO. 1995.



Related items

Showing items related by metadata.

  • Thumbnail Image
    Book (stand-alone)
    FAO. Kodici ta' kondotta ghal sajd responsabbli 1995
    Minn żminijiet antiki, is-sajd kien sors ewlieni ta 'ikel għall-umanità u fornitur ta' impjiegi u benefiċċji ekonomiċi għal dawk involuti f'din l-attività. Il-ġid tar-riżorsi akkwatiċi kien preżunt bħala rigal illimitat tan-natura. Madankollu, b’għarfien akbar u l-iżvilupp dinamiku tas-sajd wara t-tieni gwerra dinjija, din il-ħrafa sfat quddiem ir-realizzazzjoni li r-riżorsi akkwatiċi, għalkemm rinnovabbli, mhumiex infiniti u għandhom jiġu mmaniġġjati kif suppost, jekk il-kontribut tagħhom għall-ikel , il-benesseri ekonomiku u soċjali tal-popolazzjoni dinjija li qed tikber għandu jkun sostnut. L-introduzzjoni mifruxa f’nofs is-sebgħinijiet ta ’żoni ekonomiċi esklussivi (ŻEE) u l-adozzjoni fl-1982, wara deliberazzjonijiet twal, tal-Konvenzjoni tan-Nazzjonijiet Uniti dwar il-Liġi tal-Baħar ipprovdiet qafas ġdid għall-immaniġġjar aħjar tar-riżorsi tal-baħar. Ir-reġim legali l-ġdid ta ’l-oċean ta lill-Istati kostali drittijiet u responsabbiltajiet għall-immaniġġjar u l-użu tar-riżorsi tas-sajd fiż-ŻEE tagħhom li jħaddnu madwar 90 fil-mija tas-sajd marittimu tad-dinja. Ġurisdizzjoni nazzjonali estiża bħal din kienet pass meħtieġ iżda insuffiċjenti lejn il-ġestjoni effiċjenti u l-iżvilupp sostenibbli tas-sajd. Bosta Stati kostali komplew jiffaċċjaw sfidi serji billi, nieqsa, esperjenza u riżorsi finanzjarji u fiżiċi, huma ppruvaw jiġbdu benefiċċji akbar mis-sajd fiż-ŻEE tagħhom.
  • Thumbnail Image
    Book (stand-alone)
    Atbildīgas zivsaimniecības rīcības kodekss 1995
    1991. gada martā Zivsaimniecības Komiteja (COFI) savā 19. sesijā aicināja izstrādāt jaunas – uz atbildīgu un ilgtspējīgu zivsaimniecību vērstas koncepcijas. Vēlāk, 1992. gada Kankunas (Meksika) Atbildīgas zivsaimniecības konference aicināja FAO izstrādāt starptautisku Rīcības kodeksu šo jautājumu risināšanai. Konferences rezultāti, jo sevišķi Kankūnas deklarācija deva svarīgu ieguldījumu 1992. gada Apvienoto Nāciju Organizācijas vides un attīstības konferencē (UNCED), it īpaši tās Programmā 21. Tā rezultātā tika sasaukta Apvienoto Nāciju Organizācijas Konference par transzonāli migrējošo un tālu migrējošo zivju krājumiem, kurai FAO sagatavoja tehnisko nodrošinājumu. Visbeidzot, 1993. gada novembrī FAO Konferences divdesmit otrās sesijas (1. Pielikums) laikā tika noslēgta vienošanās veicināt tāljūras zvejas kuģu atbilstību starptautiskajiem zivju krājumu saglabāšanas un pārvaldības pasākumiem. Ievērojot šo un citas svarīgas tendences pasaules zivsaimniecības attīstībā, FAO vadības institūcijas rekomendēja atbilstoši šiem instrumentiem izstrādāt brīvprātīgi ievērojamu vispasaules mēroga Atbildīgas zivsaimniecības rīcības kodeksu, kurā tiktu noteikti visiem zivsaimniecības veidiem piemērojami aizsardzības, pārvaldības un attīstības standarti. 1995. gada 31. oktobrī FAO konferencē vienbalsīgi pieņemtais Kodekss nodrošina nepieciešamo pamatu nacionālajiem un starpvalstu centieniem nodrošināt dzīvo ūdens resursu ilglaicīgu ekspluatāciju saskaņā ar vidi (2. pielikums). FAO, saskaņā ar savām pilnvarām, ir pilnībā apņēmusies palīdzēt dalībvalstīm, jo sevišķi jaunattīstības valstīm Atbildīgas zivsaimniecības rīcības kodeksa efektīvā ieviešanā; FAO arī iesniegs ziņojumus Apvienoto Nāciju Organizācijai par šai darbā panākto progresu un nepieciešamajām tālākajām darbībām.
  • Thumbnail Image
    Book (stand-alone)
    FAO. Codul de conduită pentru un pescuit responsabil 1995
    Din cele mai vechi timpuri, pescuitul a fost o sursă majoră de hrană pentru umanitate și un furnizor de locuri de muncă și beneficii economice pentru cei care se angajează în această activitate. S-a presupus că bogăția resurselor acvatice este un dar nelimitat al naturii. Cu toate acestea, odată cu cunoașterea sporită și dezvoltarea dinamică a pescuitului după cel de-al doilea război mondial, acest mit a dispărut în fața conștientizării faptului că resursele acvatice, deși regenerabile, nu sunt infinite și trebuie gestionate corespunzător, dacă contribuția lor la alimentația , bunăstarea economică și socială a populației lumii în creștere trebuie să fie susținută. Introducerea pe scară largă la mijlocul anilor șaptezeci a zonelor economice exclusive (ZEE) și adoptarea în 1982, după lungi deliberări, a Convenției Națiunilor Unite privind dreptul mării a oferit un nou cadru pentru o mai bună gestionare a resurselor marine. Noul regim juridic al oceanului le-a conferit statelor de coastă drepturi și responsabilități pentru gestionarea și utilizarea resurselor piscicole din ZEE-urile lor, care cuprind aproximativ 90% din pescuitul marin din lume. O astfel de jurisdicție națională extinsă a fost un pas necesar, dar insuficient, către gestionarea eficientă și dezvoltarea durabilă a pescuitului. Multe state de coastă au continuat să se confrunte cu provocări serioase, deoarece, lipsind de experiență și resurse financiare și fizice, au încercat să extragă beneficii mai mari din sectorul pescuitului din ZEE lor.

Users also downloaded

Showing related downloaded files

No results found.